Voordat ik naar vandaag ga, wil ik jullie onze culinaire uitspatting van gisteravond niet onthouden. In een door de hotelreceptionist aangeraden tapasrestaurant Dos de Mayo kregen we onze honger prima gestild.
Dan de dag van vandaag. We horen natuurlijk de weersberichten uit Nederland en België en zijn natuurlijk begaan met hoe ’t er in onze ‘Heimat’ aan toe gaat. Om onze verbondenheid te tonen, hebben wij hier vandaag ook de hele dag aan ”code geel” gedaan, gewoon uit solidariteit zal ik maar zeggen.
Zo liep de temperatuur al vrij snel op naar waarden die ook bij ons code geel rechtvaardigde. En dus werd onder een fel gele zon (en in de schaduw van een Northrop F5 Tiger II gate guard) het textiel voor een zomerjas gewisseld.
Die kledingwissel was voor PST nog niet voldoende, waardoor we een half uurtje later bij een barretje stopten, en onder ’t genot van een gele Fanta ook de broek werd ingewisseld voor een doorwaai-exemplaar.
Inmiddels naderden we het nationale park wat bekend staat om z’n witte dorpjes. De naam van ’t park is me nu even ontschoten, zal de volgende keer als ik hier ben beter opletten :).
In de categorie ”mooie vergezichten” hadden we er weer een paar. Al waren de toerfietsers die de Puerta de las Palomas beklommen, wel hinderlijk. Lastig inhalen als je minimaal 1,5 meter onderlinge afstand moet houden en de ene bocht de andere opvolgt (persoonlijke noot: An sich vind ik die onderlinge afstand wel een goede regel waar ook in andere landen veel van geleerd kan worden…)
Uiteraard had ik vandaag, uit solidariteit, m’n gele polo aangetrokken en we konden ’t niet nalaten om onder een paar palmbomen, onder ’t brandende gele zonnetje, een gezamenlijk statieportret te maken.
Getankt en geluncht werd in Ubrique. Daar duurde ’t ff voor we een geschikte eet-lokatie gevonden hadden maar ’t zoeken van een geschikte parkeergelegenheid voor onze motoren, was voor ondergetekende, in ’t bergachtige dorpje, een code-rood momentje….
De laatste anderhalf uur hebben we weer van het prachtige uitzicht en mooie dorpjes genoten, al heb ik ’t rustig aan gedaan. Wel nog een prachtige gier geschoten, althans geprobeerd want de foto is niet helemaal scherp.
En zo arriveerden we rond de klok van 4 in Ronda. Ons hotel, gelegen naast de stierenarena (plaza de toros), was ook weer niet zonder verkeersovertreding te bereiken. Na de spullen te hebben uitgeladen, moesten we onze motoren even verderop in een parkeergarage stallen.
Na te hebben gedouched staken we de weg over om op het eerste terras wat we tegen kwamen te genieten van twee héérlijke goud-gele cervezas, terwijl de ondergaande zon de winkelstraten in een goud-gele gloed lieten baden.
Heerlijk gegeten en na een afsluitende koffie gingen we vroeg richting hotel. The end en tot morgen. Adiós!
