Vandaag begon met een heerlijk zonnetje in Ronda. En aangezien we ons inmiddels de Spaanse cultuur en ritme eigen hebben gemaakt, was het al na tienen toen we vertrokken. Vandaag de laatste reguliere route, morgen worden de motoren ingeleverd.

Gelukkig was er een hoop heerlijkst bewaard voor deze laatste rit; via een heerlijke, snelle weg daalden we zuidwaarts af, en niet veel later volgde een afslag met een slingerweg zoals we de afgelopen dagen gewend zijn geraakt. Al was deze bijzonder lang en eindigde hij pas zo ongeveer op het strand van Estepona.

Via de kustweg met in- en uitvoegend verkeer waarbij alle aandacht geboden was, naderde in rap tempo Marbella. Maar net voor deze bekende badplaats draaide ik de A397 op. Eén weg die op diverse websites en andere media wordt aangeduid als DE weg van zuid Spanje.

Ondanks het vele verkeer, flitskasten en trajectcontrole is het toch gelukt hier volop te genieten. En geheel in stijl met vele andere motorrijders werd Venta El Madronã vereeuwigd.

Deze racebaan eindigde in het zicht van Ronda; even op en neer naar de kust, en nu door de binnenlanden afzakken naar onze eindbestemming.

Natuurlijk niet voordat we een lunch verorberd hadden. Bij het eerste mogelijkheid vingen we nog even bot, maar hierdoor stopten we niet veel later bij een rotonde met een bar-restaurant gerund door een Engels stel. We genoten van een simpele maar daardoor niet mindere meatballs with fries. Zo lekker dat PSL het adres heeft opgeslagen in zijn Google Maps Favorieten.

Wederom werden we getrakteerd op een fantastische bergweg met afwisselende vergezichten. Toen uiteindelijk de Middenlandse zee weer in zicht kwam wisten we dat de laatste kilometers onder ons door rolden.

Al moet niet onvermeld blijven dat het bereiken van ons hotel, een stulpje waar Diana en ik jaren geleden verbleven nog een hele klus was. Al had ik een “stoplichtgesprek” met een landgenoot; bij elk stoplicht stonden we naast elkaar ( hij op zijn motorscooter) en wisselden mooie ervaringen uit. Dit maakte ook de laatste (kilo-)meters erg amusant.

Eenmaal aanbeland in ons hotel sleepten we de hele, resterende inhoud van onze koffers naar de hotelkamer, om morgen alles te defragmenteren voor de terugreis.

Gelukkig start deze reis voor de motoren morgen, als we ze inleveren bij Nord Cargo, en voor ons op pas op zaterdag. Nog even tijd om te genieten van Spanje, Andalusië, Benalmedena, Zon, Cerveza, Tapas, en al dat andere waarmee we de afgelopen dagen verwend zijn. Adios amigos!

Written by