Inderdaad, daar waar een vakantie normaal gesproken begint met ”dag 1”, hebben we onze eerste rit, 10 dagen voor vertrek, er al op zitten.
Maar laat ik beginnen om eerst even kort terug te kijken op de afgelopen periode, zonder daarbij heel diep in te willen gaan op mijn (medische) details. Bottomline is dat m’n verdere revalidatie sinds een paar maanden in de deskundige handen is van Gaby, fysiotherapeute in de praktijk van fysiotherapie Engels in Echt. En nadat ik eerst verplicht gas terug heb moeten nemen, heeft Gaby een verantwoord en op (mijn ) maat toegesneden revalidatie-programma opgesteld. Een programma dat gelukkig z’n vruchten begint af te werpen. En ’t was dan ook Gaby die mij begin oktober, oa obv ’t testweekend in Sauerland en onder bepaalde restricties, groen licht gaf voor onze motortrip naar Andalusië. @ Gaby: duizend maal dank voor het werk wat je de afgelopen weken hebt verzet. Thanks!!!
En nadat ook m’n leidinggevende en de bedrijfsarts hun goedkeuring hadden gegeven, konden Peter (PST), ook bekend als De Grote Regelaar, en ikzelf (PSL) de voorbereidingen voor ons nieuwe avontuur finaliseren. Denk aan routes definitief maken, hotels boeken, motortransport regelen, en ons ook gaan bedenken over de bagage-verdeling. Want daar wij ervoor hebben gekozen om in Spanje met ons eigen materiaal te gaan rijden (ipv huren), een BMW R1250-GSA en een Honda CRF1100 Africa Twin Adv.Sports inclusief bepakking en motoruitrusting, zijn wat fors uitgevallen om nog als handbagage met Ryanair mee te kunnen vliegen . De motoren gaan derhalve al 10 dagen eerder op transport richting Zuid-Spanje met zoveel mogelijk bagage maar níet met datgene wat we tot 6 november zelf nog nodig hebben.
Na veel plannen, wikken en (af)wegen stonden onze volbloed raspaardjes vanochtend om 9 uur klaar om het eerste deel van de reis aan te vangen. Een enkele reis naar Moerdijk, via Schijndel. Alwaar de BMW van PST voor vertrek nog eerst even werd voorzien van vers Michelin-schoeisel om over 11 dagen het Spaanse asfalt aan te kunnen vallen. Een soortgelijke ”schoeisel-vervanging” die de Honda van PSL vorige week al had ondergaan.
Er was vanochtend dichte mist voorspeld, vandaar ons vroege vertrek. Maar zowel de zichtomstandigheden als de drukte op de weg vielen eigenlijk best mee, waardoor we ruim voor het afgesproken tijdstip al bij Mark Verbakel aan de koffie zaten.
Na deze snelle geplande pitstop zetten we koers richting Moerdijk. Nadat we in de buurt eerst nog even heerlijk hadden geluncht, arriveerden we rond half 2 bij de vestiging van NordCargo, de transportonderneming die zorg gaat dragen voor het vrachtauto-transport naar Malaga. Hier werden de helmen, motorpakken en andere noodzakelijke benodigdheden op de motoren vastgezet en was ’t moment aangebroken om de motoren in de ”transportkisten” te plaatsen (geen idee wat de juiste benaming ervan is).
De BMW paste – qua breedte – precies binnen het frame maar omdat de Honda-koffers aan beide kanten zo’n 8 cm meer uitsteken dan de BMW, moest ik de Afr.Twin ontdoen van de zijkoffers en die worden op een losse pallet met de motoren mee vervoerd (althans, dat hóóp je dan maar ). Aangezien ik geen taferelen zag die me deden denken aan de bagage-chaos op Nederlands grootste luchthaven, heb ik er wel vertrouwen in dat dat goed komt. De enige die nog roet in ’t eten kan gooien is de Spaanse douane, maar controles van tourmotoren waren zeer zeldzaam, aldus de medewerker van NordCargo. Fingers crossed dus….
Daarna was ’t wachten op onze lift terug naar huis. En nadat Hans ons rond 19 uur weer in Echt had gedropt, was ’t voor mij hoogste tijd om – na eerst nog ff te hebben gegeten – vroeg het bedje op te zoeken.
Morgen, en zo ook de navolgende 7 dagen is er géén nieuw verslag . Zaterdag 4 november vliegen we met z’n tweetjes naar Malaga, alwaar we maandagochtend (6 nov) om 9 uur bij NordCargo (Malaga, uiteraard) op de stoep staan. Ik hoop dat onze raspaardjes er nét zoveel zin in hebben als wij en dat ze ons trappelend van ongeduld staan op te wachten om de daaropvolgende 11 dagen Andalusië en de Sierra Nevada te gaan ontdekken en beleven. Adiós
