Nog even een snel (kort) bericht uit Saint-François-Longch…. oh nee, wacht: Bourg-en-Bresse. Jaaaa, change of plans, leg ik zo wel uit.
Laat ik beginnen met de ochtend, wel zo handig om een beetje chronologisch te werken.
Ontbijt: idem als afgelopen dagen.
Start: rond 9 uur. Nog frisjes (een graad of 10-11) maar de zon schijnt hemel op. Vertrokken in zomerkleding.
Na kwartiertje rijden begonnen we aan de eerste col van vandaag, de col de Vars. Vanuit zuidelijke richting een mooie, lange en ”uitdagende” beklimming. Hij was niet lastig of zo, maar gewoon lekkere bochten, heerlijke doordraaiers, goede inhaalmogelijkheden en fraaie vergezichten. Top gewoon!! En diezelfde top werd ook weer van een sticker voorzien. De afdaling gaat in meerdere delen maar op sommige momenten zijn de vergezichten over oa Guilestre subliem!!!
Vanaf Guilestre vervolgen we onze weg door de volgende canyon: de Gorges de Guil, het riviertje waar Guilestre z’n naam aan te danken heeft. Ook de Guil heeft, net zoals de Gorges van de afgelopen dagen, in de afgelopen miljoenen jaren een diepe kloof in het landschap gevormd. Kap daar dan halverwege de top en de bodem een weg langsop en je hebt een schitterende slingerweg.
Die slingerweg eindigt aan de voet van de Izoard. Heb ik al eens gezegd dat dat één van de mooiste cols is om te rijden? Nou, lees de verslagen van eerdere jaren er maar eens op na, JA DUS! En laat ik het daar dan voor deze keer ook maar bij houden :). Na een koffietje net over de top (refuge Napoleon) besprak ik met andere Peet een opmerking die een Fransoos vanochtend in de motorgarage maakte: morgen (donderdag) erg slecht weer.
En al afdalende bespraken we die opmerking via onze onderlinge helm-to-helm communicatie. Als dat zo zou zijn, dan zou morgen een regenroute worden vanaf de Col de la Madeleine (vandaag zouden we aan de voet daarvan overnachten) naar Besançon. Daar hadden we allebei geen trek in. Net buiten Briançon werden beide aanstaande hotels geannuleerd en werd de route aangepast: we knallen wel nog ”even” over de Lautaret, Galibier en Telegraph en daarna proberen we secundair Bourg-en-Bresse te bereiken. Om dan donderdag daar te kijken hoe, wat en wanneer we dan terug naar NL zouden rijden.
Zo gezegd zo gedaan. Eerst weer in de 5e versnelling de Lautaret opgeknald. Zoals ook in eerdere verslagen te lezen: als je in de 5 naar boven kunt rijden met een gemiddelde snelheid die hoger ligt dan wat we in NL op de snelweg mogen rijden, dan telt ie voor mij niet. (Dat fietsers daar een andere mening over zullen hebben, snap ik uiteraard volledig). Bovenaan rechtsaf en we zitten op de Galibier, een klim van zo’n 10km. Kijk, da’s nou een col zoals ie hoort te zijn :D.
Bovenop nog wat foto’s/filmpjes geschoten en Tom Pidcock achterna in de afdaling. Dan volgt in de afdaling nog een rare hobbel (de col de Telegraph) maar ook die mag vanuit zuidelijke richting de naam ‘col’ eigenlijk niet dragen. De afdaling daarentegen is heeeeel erg lekker (jammer van die debielen in hun sport-cabrio’s. Levensgevaarlijk….)
En zo kwamen we in ’t dal van de Arc. Na nog een lekkere lunch in Saint Jean de Mauriënne werd rond een uur of 2 de thuisreis ingezet. Via de departementale wegen waar Frankrijk vol mee ligt naar Chambery om van daaruit naar B-en-B te rijden, waar we rond 1800 uur aankwamen. En onderweg kon de temperatuur in de brandende zon best hoog oplopen, waardoor de pint bij de buffali grill éxtra goed smaakte :).
Vanavond de resterende route bekeken icm de laatste weersverwachting en we gaan er bij het schrijven dezes vanuit dat dit het een-na-laatste verslag is en dat we morgen het thuisfront weer bereiken. Ik zeg, waarschijnlijk voor de laastste keer deze reis: a demain 🙂
