De afgelopen dagen ben ik eigenlijk niet toegekomen aan ’t schrijven van verslagen. Na een dag te hebben gereden, de motoren en onszelf te hebben verzorgd en de Relive-video’s te hebben aangemaakt, was ’t steeds de hoogste tijd om Tapas-barretjes e.d. op te gaan zoeken. En daarna vermoeid maar voldaan op tijd onze bedden op te zoeken. Vandaag waren we vroeg in Sevilla en aangezien de restaurants hier pas rond half 9 open gaan, heb ik tijd om even terug te blikken op de afgelopen 4 dagen.
De rode draad die voor alle dagen geldt is dat we elke dag heerlijk motorweer hebben, maar dat ’t op momenten wel behoorlijk fris kan zijn/worden. Veel zon, over ’t algemeen – enkele onverwachtte uitzonderingen daargelaten – goede wegen, mooie routes, prachtige omgeving en dito panorama’s, etc etc. Heerlijke omstandigheden 🙂
Enkele noemenswaardigheden:
Woensdagochtend bemerkte ik (psl) dat m’n valbeugel erg instabiel was. Er bleken twee bevestigingsbouten aan de onderkant te ontbreken, losgetrild… Met wat tiewraps provisoris vastgezet en de volgende ochtend in Granada bij een behulpzame motor-reparateur met twee nieuwe bouten definitief laten herstellen.
M.n. op dagen 3 en 4 hebben we prachtige én hoge cols gereden in de Sierra Nevada. Verschillende keren dat we ruim boven de 2000 meter zaten, en daar was ’t Écht wel koud, op plaatsen zelfs onder nul. Maar wat even opvallend was, was de afwezigheid van andere weggebruikers. Werkelijk uitgestorven wegen, stel je voor dat je een alpencol rijdt, waar je maar 2 fietsers, 3 auto’s en 4 andere motoren ziet. Dat bestáát niet, tenminste niet in de Alpen. Hier dus wel, en dat op asfalt waar je alleen maar van kunt dromen (en hier zijn die dromen dan werkelijkheid 🙂 ).
Eten en drinken: in de grote steden keuze zát. En uiteraard in Granada weer hetzelfde restaurant opgezocht waar ze overheerlijke Jausolito-ham hebben. ‘T kost ’n euro, maar dat is ’t waard! En onderweg in de kleine dorpjes: ondanks dat PST een tijdje met een verkoudheid in de rondte reed, heeft ie toch écht een neusje voor goede en betaalbare eettentjes :).
Accomodaties zijn tot nog toe allemaal voortreffelijk. Soms ’n appartement, waarbij we dan extern gaan voor ’t ontbijt. Zo ook in Granada waar onder ons appt een heerlijke eetgelegenheid ligt waar ook heerlijke verse ontbijtjes worden geserveerd. Eitjes, goede koffie, verse jus en lekkere broodjes (met zalm, kaas, etc), heerlijk :p . In Cordoba hadden we hetzelfde geweldige hotel (Hesperia) als 2 jaar geleden, en nu in Sevilla (Tomares om precies te zijn) een B&B, incl ontbijt. Prima locatie, zwembad, motoren achter de poorten. Top hoor :).
Vandaag hadden we een uitzondering op de voortreffelijke Spaanse wegen. Het ene moment rijden we op de A-447 met plm 110 kmh, om plots op een wasbord terecht te komen. Dra-ma-tisch!!! En dat ruim 30km lang. De tweede helft ging nog enigszins, maar in ’t begin haalde ik in off-road modus nauwelijks de 30kmh…. Apart, dus mocht je hier in de buurt zijn: de A-447 tussen Argallón en Alanís kun je beter mijden. Opvallend: halverwege ligt een práchtig mooi landhuis. Ik ga ervan uit dat ze met de heli de boodschappen halen, je krijgt hier iig geen ei heel naartoe getransporteerd.
Voor nu was ’t dit. We waren vandaag op tijd voor de F1 sprintrace hier en zitten nu te wachten op de Kwali om daarna ’t dorp in te lopen om te gaan eten (vanaf 8 uur gaat t hier pas open…)
Hasta mañana
