Behalve een nachtelijk onweer, prima geslapen. Na een typisch Frans ontbijtje, rond 9 uur uit Thones vertrokken. ‘T weer: strakke blauwe lucht, nog wel….
In eerste instantie oostwaarts naar het bekende Lac de Roselend alwaar we via de de bijbehorende pas (Cormet de Roselend) naar Bourg Saint Maurice zouden rijden. Zóuden! Want net nadat we ’t meer hadden bereikt werden we begroet door boze wegwerkers en bijbehorende borden ”route barree”. Omdraaien dus en een andere weg zoeken naar de andere kant.
Nou, na een eerste héle mooie omleidingsroute over de stuwdam (deze was iig nog níet opgeblazen….) kwamen we uit op de D218d uit alwaar we 2 keuzes hadden. Naar rechts, waar we uiteindelijk weer terug kwamen op onze reeds gereden route. Óf naar links, geen idee waar die ”route” naartoe ging maar hij zou ons wel in de gewenste richting brengen.
Ik schreef route zojuist al tussen ” ”, niet voor niks. Het begin was niks mis mee, een mooie weg naar boven, steeds iets smaller wordend. Maar naar mate we hoger kwamen werd het meer een verhard geitenpad. Om daarna de kwalificatie ”verhard” ook maar helemaal overboord te gooien en dus vervolgden we via een mountainbike-trail onze weg over de ”Cormet d’Areche” richting ’t dorpje Granier, alwaar we weer op de oorspronkelijke route terecht kwamen. Onderweg kwamen we de nodige sneeuwresten en doorwadingen tegen en deze pas bracht ons tot ruim 2000 meter hoogte.
Daarna volgde een snelle rit richting Moutiers, maar níet snel genoeg voor een bumperklevende bestel-fransoos die met lichtsignalen en knipperlichten duidelijk maakten dat we de max-snelheid nog niet afdoende overschreden 🖕.
Na Pussy beklommen we vlotjes de Col de la Madeleine die ons precies op 2000 mtr bracht. Boven op de top hebben we geluncht.
Ergens in de (overigens vlotte) afdaling van de Madeleine werd linksaf-geslagen richting Montvernier van waaruit we aan onze eerste Balcony-road van deze trip zouden beginnen. In de afdaling (Lacets de Montvernier) moet je iig geen last van hoogtevrees hebben. Foto’s/video van onderweg heb ik niet op m’n telefoon staan, die worden mogelijk later nog toegevoegd (vanaf m’n Garmin Virb Action-Cam). Die kan ik hier dan ook niet plaatsen.
Daarna begonnen we vrij snel aan de Col de la Croix de Fer. Maar helaas was ’t toen ook klaar met ’t mooie weer en was ’t weer tijd om de regenkleding aan te trekken…. 😒. Vervolgens kwamen we ook weer bij zo’n bekend bord ”Deviation”, om via de Col du Mollard weer op de gewenste route te komen. Deels was ’t asfalt weer vernieuwd, dus ik vermoed dat de Tour dit jaar hier wel weer zal passeren (dé incentive voor die fransozen om iets aan weg-onderhoud te doen….).
Inmiddels waren we het er al lang over eens dat de geplande lus over o.a. Villard Reculas, de Pas de Confession en de Col de Sarenne vandaag niet meer beslecht zouden worden en zo was het reisleider PSL die z’n maten een rondleiding gaf door Bourg d’Oisans en de bochten 21 tem 16 van de Alpe d’Huez. Voor mij bekend terrein, ik was alleen een weekje te laat… (voor Alpe d’Huzes). Vanaf bocht 16 werd koers gezet naar onze overnachtingslokatie voor vannacht: Foret de Maronne. Enkel bereikbaar via een steile bergweg, we waren de enige gasten vandaag…. ligt dan ook niet bepaald op een A-lokatie. Eigenlijk was ’t afsluiten vd motoren niet eens nodig, hier komt verder niemand :😀. Verder prima lokatie, goed bier en dito eten en voorzieningen, daar ligt ’t zéker niet aan.
Tijd om ’t bed op te zoeken, morgen naar Iralië. A demain!!
